شورای دولتی چین قصد دارد قوانینی در رابطه با ترویج مواد غذایی حلال به تصویب برساند که گفته می شود، می تواند به عاملی مهم برای وحدت بیشتر در کشور منجر گردد.
شورای دولتی چین قصد دارد قوانینی در رابطه با ترویج مواد غذایی حلال به تصویب برساند که گفته می شود، می تواند به عاملی مهم برای وحدت بیشتر در کشور منجر گردد.
به گزارش ایرنا، مقررات مربوط به این موضوع هم اکنون توسط اداره امور حقوقی دولت چین در دست بررسی است و دولت نیز اعلام کرده در خصوص ترویج این مواد غذایی در سراسر کشور و نظارت بر فرایند آن بی رغبت نیست.
از سوی دیگر کمیته امور اقلیت ها در چین نیز برای نخستین بار مقرراتی را که به آن اشاره شد با جزییات در تارنمای خود منتشر کرده است.
اهمیت این موضوع برای دولت چین حتی باعث شد تا نمایندگان کنگره ملی خلق این کشور در نشست ماه جاری میلادی خود در پکن در خصوص آن بحث و تبادل نظر کنند.
در واقع از سال 2002 میلادی دولت پکن کمیته ای را مسئول بررسی قانون و مقررات مواد غذایی حلال در کشور کرد، به طوری که از سال گذشته میلادی (2015) این موضوع به طور جدی مورد بحث بوده و برنامه کاری و قضایی برای اجرای این قانون تدوین شده است.
گلوبال تایمز، نشریه ارگانی حزب کمونیست چین می نویسد که تصویب این قانون که بسیار مورد تاکید کمیته امور اقلیت ها و برخی نهادهای دیگر قرار گرفته، در سه سال گذشته بیش از هر زمانی مورد توجه بوده است.
این نشریه می افزاید، بر اساس توجهی که دولتمردان چین به وجود اقلیت های مختلف در کشور دارند، انتظار می رود تصویب قانون مواد غذایی حلال باعث وحدت ملی و ثبات اجتماعی بیشتر در کشور شود.
در بخشی از گزارش گلوبال تایمز آمده است، در شهرهای مختلف شمال غرب چین از جمله در شهر «نینگ شیا» و همچنین در منطقه خودمختار «سین کیانگ» شماری از مسلمانان در اعتراض به ارائه مواد غذایی غیر حلال دست به راهپیمایی و اعتراض زده اند.
برخی کارشناسان می گویند که در قانون اساسی چین دین از سیاست جدا تعریف شده است و به همین دلیل دولت در اجرای چنین قوانینی مجبور است دقت عمل بیشتری به خرج دهد.
با این وصف روزنامه حزبی چین تاکید دارد که به اعتقاد شمار زیادی از مسئولان و دست اندرکاران در دولت، تصویب قانون مواد غذایی حلال باعث وحدت بیشتر میان اقوام، مردم و دولت در کشور خواهد شد.
مسلمانان چین شامل 10 اقلیت خویی، اویغور، قزاق، قرقیز، تاجیک، ازبک، دون سیان، بائوآن، سالار و تاتار هستند که در سراسر این کشور پراکنده اند.
مناطق خودمختار «سین کیانگ» و «نینگ شیا» و همچنین استانهای «گانسو» و «چینگ های» بیشترین تجمع مسلمانان را در خود جای داده اند.
بر اساس آمارهای رسمی دولت 20 میلیون و بر اساس آمارهای غیر رسمی تا 50 میلیون مسلمان در این کشور زندگی می کنند.
اسلام، کنفسیوس، بودایی، تائوئیسم و آیین ترسایی ادیان رایج در چین است. این کشور همچنین 56 اقلیت قومی دارد.
